Familie
De dag na kerst reden we naar Toulouse, Marco en ik waren nog nooit eerder in de stad geweest. We liepen er een paar uur rond voor we naar Aéroport Toulouse gingen, waar we mijn tante en nichtje gingen ophalen. Ze kwamen een paar dagen genieten in Frankrijk, waar de zon nog steeds zo nu en dan scheen en het weer op de overige dagen zacht was in vergelijking met Nederland. Maar zoals we al eerder schreven, is dit jaar een extreme winter volgens de fransozen…
Toen we weer in Pouydraguin waren, kwamen Marco’s ouders ook al bijna aan, zij waren met de auto vanuit Eindhoven. Samen werd er gegeten, koffie gedronken in Plaisance en nog meer gezelligheid. Nog meer goeds die dag; de internetverbinding was actief, yay!
Op de eerste avond kregen we helaas meteen al minder leuk nieuws. De andere bank wilde ons ook geen hypotheek verstrekken.. De reden was hetzelfde als bij de eerste bank; Marco heeft een Nederlandse werkgever. Ook zij vertelden dat ze vanwege de Brexit de regels hadden aangescherpt, dus dat vaste contract in Nederland vonden zij geen zekerheid bieden en dus een te groot risico.
En nu dan!? Geen enkele mogelijkheid om dit huis te kopen, wat een ontzettende domper. Net nu onze familie er een paar dagen was, dat genieten zat er dus even niet in. Ondanks dat was het ook juist wel erg fijn dat ze er waren, om ons met deze stress te ondersteunen.
Van slapen kwam natuurlijk nog maar weinig terecht, want we probeerden een oplossing te vinden. Ergens anders een hypotheek bleek onmogelijk te zijn en terug naar Nederland wilden we niet. Er werd ons verteld dat het krijgen van een huurhuis erg moeilijk zou zijn, maar we moesten voor verdere mogelijkheden wachten tot na nieuwjaar. Alles was natuurlijk gesloten, dus alles wat we konden doen was het beste ervan maken met onze familieleden.
Marco’s ouders vertrokken al, dus zijn ze bijna net zoveel uren in de auto geweest dan bij ons in Frankrijk haha. Maar natuurlijk was het super fijn dat ze meteen al een kijkje zijn komen nemen! Mijn tante en nichtje bleven nog enkele dagen, we maakten een fijne lange wandeling en gingen weer eten bij Lou Magouma. We hadden immers met de eigenaar afgesproken dat we al ons bezoek kennis gaan laten maken met het restaurant 😉
De dag voor nieuwjaar brachten we mijn tante en nichtje weer terug naar het vliegveld. Nieuwjaar zelf brachten we rustig door met z’n 3en, we deden eigenlijk niets bijzonders op deze eerste nieuwjaar in Frankrijk. Niet het soort proosten waar we op hadden gehoopt helaas, want we zouden het jaar beginnen met een hypotheek / eigen huis. Hoe dan ook gingen we voor een beter 2018!
Véronique